PROFIL PRACOWNIKA: Leszek Karczewski

Leszek Karczewski - teoretyk literatury i teatrolog, wykładowca twórczego pisania, muzealnik i edukator kulturowy, kompozytor i jogin. Adiunkt w Instytucie Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego, zastępca dyrektora ds. promocji i upowszechniania Muzeum Sztuki w Łodzi. W latach 2001-2008 recenzent teatralny „Gazety Wyborczej”. W latach 2008-2022 kierownik Działu Edukacji Muzeum Sztuki w Łodzi, pomysłodawca i realizator m.in. Kulturanka, nagrodzonego przez MKiDN Sybillą 2012, kurator licznych szkoleń i akcji społeczno-artystycznych, m.in. Galerii Dżinsów, WIKIzeum i ms³ Re:akcja, współautor podręcznika twórczości Książka do zobaczenia. W latach 2017-2019 członek Rady Programowej NIMOZ (dziś NIM). Kompozytor muzyki do gier wideo. Jogin, wieloletni nauczyciel w tradycji jogi B.K.S. Iyengara. Wyróżniony m.in. honorową odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Główny obszar zainteresowań naukowych to edukacja kulturowa, w szczególności problematyka teorii twórczości (odniesienie do przedmiotu Kreacja bohatera), sprawczości sztuki, autonomii sztuki i emancypacji odbiorcy (Tekst w działaniu społecznym,Perswazja w tekstach kultury) oraz dydaktyka i metodyka działań twórczych (odniesienie do ogólnoakademickiej sprawności dydaktycznej i metodycznej). Ostatnie osiągnięcia badawcze dotyczą wpływu partycypacyjnych działań twórczych na instytucjonalną samo-reorganizację muzeum [Distributed Community. Participatory Actions and Organizational Culture of a Museum Institution . W: „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne” 2024, tom 18, nr 1] oraz wpływu działań opisywanych estetyką relacyjną na kształt tożsamości indywidualnej i kulturowej w kontekście badań neurofizjologicznych [Więzy i więzi tożsamości. Edukacja muzealna i konserwatyzm poznawczy. W: „Muzealnictwo” 2023 (64)].

Drugi obszar zainteresowań to piśmiennictwo pedagogiczne polskiej awangardy wizualnej dwudziestolecia międzywojennego (przedmioty: Edukacja kulturowa – wprowadzenie, Tekst w działaniu społecznym); ich wyraz daje m.in. tekst w dwóch wersjach językowych: Pedagogika patrzenia. Sztuka jako narzędzie modernizacji społecznej. W: Łódź. Miasto modernistyczne. Pod red. K. Badowskiej, T. Cieślaka, K. Pietrych, K. Radziszewskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2024; The Pedagogy of Looking: Art as a Tool of Social Modernization. W: City of Modernity. Łódź. Ed. K. Badowska, T. Cieślak, K. Pietrych, K. Radziszewska, Harrassowitz Verlag, 2023.

Trzeci główny obszar badań to teoria interpretacji (w odniesieniu wszystkich prowadzonych przedmiotów): namysł ten podejmuje m.in. tekst Nie ma standardowej interpretacji. Misreading a muzealna publiczność. W: „Muzealnictwo” 2020 (61).